کد مطلب:50333 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

چرا در اوايل سوره يوسف، صفت غفلت به پيامبر(ص) نسبت داده شده است؟

غفلت در اين جا به معناي رايج آن. يعني عدم التفات به مبدأ و معاد نيست. بلكه اين سخن در ذيل آيه سوم سوره يوسف اشاره به موردي است كه در صدر همين آيه بيان شده و به اصطلاح قرينه متصله دارد بر اين كه مراد از آن عدم آگاهي پيامبر(ص) از قصص نيكوي وحي شده است پيش از آن كه خداوند آنها را براي پيامبر(ص) باز گويد. از اين مطلب دو نكته مهم استفاده مي شود: يكي آن كه اين حكايات پيش از نزول قرآن در جامعه يا در كتاب هاي ديني پيشين مطرح نبوده تا نا باوران بر پيامبر(ص) خرده گيرند كه آنها را از افواه مردم گرفته يا از متون پيشين اقتباس نموده است. دوم آن كه علم پيامبر (ص) از ناحيه خداوند است و تا پروردگار عالم چيزي را بر آن حضرت از طريق وحي يا الهام فرو نفرستد و فيض خودش را بر آن حضرت نبارد او را دانشي به اين امور نتواند بود. به عبارت ديگر علم الهي مطلق و ذاتي است و علم پيامبر افاضي و از ناحيه خداوند سبحان و مقدر به تقدير اوست.